Όνειρο.

Άγιε μου Βασίλη...
φέτος ήμουν πολύ πολύ κακό παιδί.
Θέλω όμως να σου ζητήσω μια χάρη.
Θέλω αύριο να ξυπνήσω από τις φωνές του γιού μου που τραγουδάει.. Να κάνω αγκαλίτσες με τον άντρα μου κ να φάμε πρωινό όλοι μαζί. Να κάτσουμε όλοι μαζί στο κήπο στον ήλιο και να παίξουμε. Να μπούμε μέσα να ντύσω το Φιλλιπάκο με αυτό
όσο ο άντρας μου βάζει μέσα το κόκκινο Copen μας. Θα κλείσω το σπίτι, θα βγάλω έξω τα τρία υπέροχα σκυλάκια μας κ θα δέσω τον μικρό στο Feroza. Θα πάμε γήπεδο, θα πάρουμε κύπελλο και μετά θα φάμε σουβλάκια και κρέπες και θα πάμε σινεμά... θα γυρίσουμε σπίτι κι ο Φιλλιπάκος θα κοιμάται στο πίσω κάθισμα...Ο άντρας μου θα τον πάρει αγκαλιά και θα τον βάλουμε για ύπνο. Θα αράξουμε λίγο στη βεράντα και μετά θα πάμε στο δωμάτιό μας. Θα κάνουμε έρωτα και θα κοιμηθούμε αγκαλιά.
Μετά θα ξυπνήσω και θα είναι Χριστούγεννα 2009 και θα είμαι 20.
Ευχαριστωώ ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
η αγαπημένη σου,
και αχάριστη,
Στεφανία.

(μη ξεχάσεις τη στολή....αυτό είναι το πιό σημαντικό!)