Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Prosoxh sto stixo



Τώρα τι κάνω, πώς περνάω ούτε σε νοιάζει προφανώς
ήμουν για σένα στη ζωή σου απλά ένας περαστικός.
Είχες προβλήματα, τα κουβεντιάζαμε μαζί
μα όσοι νοιάζονται για άλλους φαίνονται πλέον χαζοί.
Το παραδέχομαι, όλα τα δέχομαι
την κοροϊδία των υπόλοιπων ανέχομαι,
μα δεν περίμενα να είσαι στη μεριά τους και εσύ
τώρα που πέφτω στα σκατά νόμιζα θα ‘μασταν μαζί.
Βρήκες το δρόμο σου, βρήκες τον τρόπο σου
και δε ξοδεύεις τον πολύτιμο πια χρόνο σου
μα εγώ στον πόνο σου ήμουν ο μόνος που
έδιωχνε μακριά τον πιο μεγάλο φόβο σου.
Και πάλι μόνος μου είμαι στον κόσμο μου
κι ούτε να χέρι πια δεν ακουμπάει τον ώμο μου
και ξέρω ότι θα με βρίσεις ή κλαψιάρη θα με πεις
γι’ αυτό τελειώνω το τραγούδι πριν τελείως με σιχαθείς.


Αντίο, αντίο, πήγανε στράφι τα παλιά
θα φύγω, θα φύγω και θα σου αδειάσω τη γωνιά.
Αντίο, αντίο, να είσαι πάντοτε καλά
θα φύγω, θα φύγω και δε θα πω ούτε ένα γεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου