Γιατί δεν νιώθω άσχημα όταν κάνω κάποια μαλακία.

Συνήθως δεν κάνω χοντρά λάθη αλλά γενικά μπορώ να πω πως έχω κάνει τις μαλακίες μου και -επειδή αυτός ο κόσμος είναι άδικος και η ζωή πουτάνα- δεν πληρώνω τα λάθη μου. (πληρώνω άλλη λάθη όμως) Κυρίως για αυτό λοιπόν, που δεν έρχομαι αντιμέτωπη με τισ συνέπιες και που δεν τρώω εγώ τα σκατά από τις μαλακιές που έχω ενδεχομένως κάνει δεν νιώθω άσχημα. Για παράδειγμα, εάν ας πούμε Σαββάτο βράδυ γυρίσω το αμάξι άδειο από βενζίνη - γιατί δεν σκοπεύω να βγω μέχρι η δευτέρα, αλλά ο αδελφός μου το θέλει και δεν βρίσκει βενζινάδικο τη Κυριακή, εγώ έχω κάνει τη μαλακία αλλα άλλος τη πληρώνει. Ooops my bad αλλά δεν θα νιώσω πραγματικά τι μαλακία έκανα οποτε.... Υπάρχει και ένας άλλος λόγος όμως πιό σημαντικός. Πάντα όταν κάνω μια μαλακία και το αναγνωρίζω, συνήθως δεν κάθομαι να αγχώνομαι κ να στεναχωριέμαι γιατί λέω στον εαυτό μου οτι κάποια μέρα, όχι σήμερα, κάποια στιγμή όχι τώρα, θα επανορθώσω. Και έτσι επαναπαύομαι στο γεγονός οτι ναι, μαλακίστηκα αλλά θα τα φτιάξω όλα κάποια στιγμή. Και συνήθως το κάνω. Οπότε δεν είμαι κακό άτομο. Είμαι απλά τεμπέλα. Κι αν σε έχω γαμήσει στο παρελθόν με κάτι που έχω κάνει.... υπομονή. Κάποια μέρα θα επανορθώσω απλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτό το θέμα.