Θα έλεγα πως είμαι άτομο που ξενερώνει πολύ εύκολα με άτομα και καταστάσεις κ πως σβήνω πολύ εύκολα ανθρώπους. Δεν ξέρω να πω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Προφανέστατα υπάρχουν πράγματα που με πληγώνουν πραγματικά και δεν μπορώ να σβήσω ή να ξεπεράσω εύκολα. Όμως κατά κύρια βάση θα έλεγα οτι είμαι αρκετά σταρχιδίστρια όταν (κρίνω ότι) πρέπει. Κυρίως βασιζόμενη στο αγαπημένο μου μότο «ότι παίρνεις - δίνεις.» Η οποία είναι μια αρκετά καλή τακτική για να μην νιώθεις μαλάκας. Γιατί κάποιες φορές στη ζωή είναι καλό να δίνεις σε ανθρώπους και καταστάσεις ακόμα και αν δεν παίρνεις- γιατί αξίζει. Άλλες όμως δεν αξίζει καθόλου και μπορείς απλά να είσαι εκεί όσο θες ή αν σε βγάλει σε κάτι. Τέλος πάντων. Ήθελα να πω πως κάποιες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να αναρωτιέται θα έκανα αν δεν ήμουν έτσι και πως θα αντιδρούσα αν δεν ήμουν έτσι και μήπως τελικά χάνω κάποια πράγματα όντας ψυχρή ή σβήνοντας ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω προκειμένου να μην πληγωθώ. Και βασικά τώρα καταλήγω οτι....ε στ' αρχίδια μου. Γιατί στο τέλος ότι δεν αξίζει δεν το κρατάω και έτσι πρέπει να είναι. Και άλλα πράγματα που αξίζουν τα κρατάω. Και τα θέλω. Έστω και σαν αναμνήσεις. Έχω περάσει στιγμές και εποχές που ήμουν θυμωμένη ή στεναχωρημένη με κάποιον και απλά τράβαγα μια γραμμή κ τα έσβηνα όλα. Αλλά έχω περάσει και καιρούς που έρχονται έτσι τα πράγματα και όταν είμαι έτοιμη τα βάζω όλα κάτω και κρατάω μόνα τα καλά. Όταν τελειώσει κάτι άμα είσαι χαλαρός και μη συναισθηματικά φορτισμένος τα βλέπεις όλα ξεκάθαρα και μπορείς να κρατήσεις τα θετικά και να πετάξεις τα αρνητικά.
Αφού ένα μικρό συν μπορεί μια θλίψη να την συνθλίψει.
Με θυμάσαι? Εγώ θυμάμαι ότι κι αν γίνει όπου και να' σαι.
Να' σαι καλά όπου κ να' σαι.
Σε θυμάμαι έστω κι αν επέλεξες να μη με θυμάσαι.
(θετική ενέργεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου